مذخرف

حس بدی دارم. مثه این که هیچ موفقیتی کسب نکرده باشی تو زندگی!

مهم اینه بتونی حستو جم کنی ولی...

نسخه 12

و عشق صدای همین فاصله هاست...

مسافر - سهراب سپهری

نسخه 11

شعر گرم تو امیر از دم گرمارودی است...

پ.ن : یه دوست خوب :)

نسخه 10

به بقیه کاری نداشته باشیم و خودمون رو بشناسیم.

پ.ن: حتما با روش درست و خودشناسی کامل خودمون رو با بقیه مقایسه کنیم.

یه درس

دیگه داریم به کنکور و این موارد خیلی نزدیک می شیم! ماه دی ماهی بود که اونجوری که میخواستم نتونست پیش بره چون خب اتفاقات زیادی توش افتاد!

من هنوز به خودم، ذهنم و حسم اطمینان دارم! :) بزارید بحث رو به قول فرنگیا ( حس نوشترو گرفتی؟ :دی ) رمانتیک نکنیم!

یه مورد جدید که توی نک جمله هام هم خواهم نوشت اینه که یه معلم بهم یاد داد! شاید خیلیا اینو تو زندگیشون شنیده باشن!

ولی واقعا جالبه که هیچکدوممون عمل نمیکنیم بهش

" سرت تو کار خودت باشه، کاری به کار بقیه نداشته باش! " 

خیلی جمله ساده ای به نظر میاد و بیشترمونم فکر میکنیم داریم انجامش میدیم توی زندگیمون اما خب راستش نه! یه لحظه فکر کن!

10 ثانیه چشمات رو ببند و مثل من فکر کن! واقعا میکنیم؟!

واقعا بقیه برامون مهم نیستن؟ بدون این که کار بقیرو نگاه کنیم کاری رو میکنیم؟

الآن اگه تو یه سری جمع منتقد بگم این حرف رو سریع علیه من جبهه ای به وجود میاد که آره با الگو و اسوه و این موارد میتونیم بهتر زندگی کنیم!

اما میدونید بستر حرف من اصلا اسوه و الگو نبود! چشم و هم چشمی های روزانه ی هممون بود! رو راست باشیم با خودمون چقدر کارامون رو حساب بقیست!

الآن که بازم دارم فکر میکنم میبینم یه مورد دیگه هم مقایسه است که از این حرف معلم برداشت میشه! ( سوء برداشت از نثر نشه چون میخوام همون طور که توی ذهنم هست براتون باز کنم دارم به این صورت شرح میدم )

مقایسه نکینم خودمون رو! من که خیلی تو زندگیم این کار رو انجام میدم و شاید علت اصلی این مقایسات هم نشناختن خودمه، دینی دوم دبیرستان درس 1 رو اگه نگاه کنیم که حداقل فکر کنم افرادی که دارن این نوشترو میخونن حتما یک بار خوندنش چون اولین درسه دیگه حتما یک بار خونده شده ( الآن چه ربطی داشت رو نمیدونم ولی خب میخواستم بگم من خوندمو اینم سنده و جایی دارم میگم که یه منبعــــه :) ) البته اصل موضوع این بود که میخواستم بگم از خودشناسی به خداشناسی می رسیم و من هم حتی خداشناسی رو الان نمیخوام بحث کنم میخوام در مورد این بگم که توی زندگیمون اگه مقایسه نکنیم و توانایی های خودمون رو درست بشناسیم میتونیم خوب جلو بریم. به جای این که خودمون رو مقایسه کنیم بهتره همون زمان رو مختص این بکنیم که فکر کنیم ببینیم توی چی چقدریم! اصن من چی کاره ام!

راستش توی این چند وقت این رو که کردم سرمشق زندگیم چه توی درس و چه توی بقیه موارد شاید تغییر چتدانی توی موارد درسی نداشتم اما حتما آرامش فکری بالاتری داشتم!

طولانیه بحثی که تو فکرمه اما فردا صبح آزمون معارف ترم دارم و باید برم اونو بخونم :)

 یا حق

روزگار

روزگار همیشه بر یک قرار نمی ماند.
روز و شب دارد. روشنی دارد، تاریکی دارد.کم دارد، بیش دارد.
دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده تمام می شود بهار می آید.

جای خالی سلوچ - محمود دولت آبادی

نسخه 9

در عصبانیت، با افرادی که موضوع با آن ها ارتباطی ندارد بد صحبت نکنیم.

تو کجایی سهراب؟

تو کجایی سهراب؟

خانه ی دوست فرو ریخت سرم!

آرزویم را دستی دزدید... آبرویم را حرفی له کرد... مانده ام عشق کجا مدفون شد؟

به چه جرمی غزلم را خواندن؟ به چه حقی همه را سوزاندن؟ گله دارم سهراب...

دل من سخت گرفته است بگو هوس آدمها، تا کجا قلب مرا می کوبد؟

تا کجا باید رفت تا ز چشمهان سیاه مخفی شد؟

دوست دارم بروم اینهمه خاطره را از دل من بردارید! عشق را جای خودش بگذارید!

بگذارید به این خوش باشم که به قول سهراب: پشت دریا شهریست که در آن هیچکسی تنها نیست عشق بازیچه ی آدمها نیست زندگی عرصه ی ماتم ها نیست...

پشت دریاها شهریست که در آن هیچکسی نیست که در بیشه ی عشق قهرمانان را بیدار کند.

ناشناس

اعتیاد علافی

مشکل اصلی و اعتیاد اصلی همه ی ما 

" اعتیاد به علافی " هست.

اعتیاد به علافی هم توی خیابون هست هم توی این دنیای مجازی.

این که بری سر کوچه و وایسی، اینکه توی گیم نت باشی، توی کافی نت، یا پشت میزت پای توییتر و فیس بوک و فقط تایم لاین رو بالا پایین کنی این یعنی علافی. حتی به نظرم اگه کتاب بخونی زیاد و هیچی ازش یاد نگیری و استفاده نکنی ازش بازم علافی.

بیاید با خودمون صادق باشیم چند ساعت از روز رو اونجوری که باید کارایی رو انجام میدیم؟

همین الان خود من؟! 

واقعا علافی موضوع بدی است که اکثر ما با اون مواجه هستیم!

اعتیاد به علافی البته به هر نوعی قابل جبران هست.

امسال کنکور عجیب داره بهم میگه تایم مهمه! البته راستش به من هنوز نتونستن حالی( شایدم هالی) کنن که کنکور خیلی مهمه و کل زندگیم رو در بر خواهد گرفت اما خب من یه فردی هستم که از چالش خوشم میاد.

کنکور رو هم از قمار به چالش تبدیل کردم برای خودم! صد البته چالش خیلی جالبی هست!

من علاقه خاصی به این که از همه چیز سر در بیارم ندارم اما خب امسال باید سر در بیارم تا این چالش تموم شه!

یعنی دارم یاد میگیرم کاری که نمیخوام رو بکنم تا یه چالش که شاید هیچ دخلی با شخصیت من نداره رو هم بتونم حل کنم! 

توی این چالش باید یاد بگیرم این اعتیاد رو هم ترک کنم! اعتیاد به علافی و وقت گذرونی!

البته یه چیزبی بگم که این درس هایی که داریم میخونیم هم بدک نیست و من کم کم داره خوشم میاد. همه یه جو عجیبی دارن توی کلاس های این چند وقت! یه حس رقابت جالب! فکر نمیکردم یه آزمون چرت بتونه انقدر دوستام رو که تعداد زیادیشون فکر خیلی بازی دارن رو بتونه اذیت کنه و هیچکدوم کنار نرن! البته من آدم ضعیفی هستم ( حالا بماند چرا و چجور ) ولی کار من افتاده به این داستان کنکور رو باید حلش کنم!

ولی فکر میکنم اگه همین چند تا نکته ی ساده و همینطور مدیریت زمان رو از کنکور یاد بگیرن افراد توی هر کاری که بخوان میتونن موفق بشن!

جالبه کنکور برام! هر موقع که سر کلاس میشینم یه سری آدم رو میبینم که با یه موضوع کاملا مخالفن ولی واسه موفقیت توش سعی میکنن! نمیدونم این خوبه یا بد...

ولی یه بوی بدی از اون ته میاد...

یه بویی که نمیدونم چیه...

اونو فکر کنم روز بعد کنکور میتونم بهتون بگم چه داستانیه!

منم تو این چند روز بد درس نخوندم و سعی کردم بهتر بشه! خیلی خیلی خیلی اتفاقی برام پیش اومده که فردا میخوام برم مسافرت و یه مقداری شاید هم خوش بگذرونم هم آرامش کسب کنم و بیام دوباره درس بخونم! ( البته واسه این که عذاب وجدان نگیرم میخوام کتابامو هم با خودم ببرم! -_- :)) دیگه بالاخره این چیزیه که هر کسی باهاش رو به رو میشه! :دی )

یه مقدار میخوام عکاسی هم بکنم که اگه وقت بشه چند تا از عکسارو براتون اینجا میزارم! 

دیگه...

این دومین نکته بود.

1. با چیزی که نمیخوام کنار بیام

2. اعتیاد به علافی رو ترک کنم

چند تا مطلب توی ذهنم هست... اگه وقت کنم مینویسم!

یا حق

نسخه 8

وابستگی به جا باعث تسریع در پیشرفت و وابستگی بی جا باعث زمین خوردن ناگهانی میشود.