بهانه
يكشنبه, ۷ مهر ۱۳۹۲، ۰۸:۱۳ ب.ظ
بعد
از کمی فکر و تلنگرات بعضی از اطرافیانم فهمیدم آره دارم کمی تظاهرات
اشتباه توی زندگیم وارد میکنم که واقعا زندگی پوچ و تباهی رو داره پیش روم
میزاره، وقتی بهم گفتن تو یه احمقی اولش واقعا دلخور شدم از دستشون ولی بعد
کمی فکر فهمیدم شاید راست میگن... شاید واقعا من یه احمقم که هنوز مشخص
نشده میخواد چی رو پیش ببره...
شاید من زندگیم داره محصور میشه بینه روابط و خیلی کم واسه خودم و افکار خودم که ارزش بالایی دارن وقت میزارم و بیشتر این وقت هم توی شبکه های اجتماعی و از این قبیل سایت های مجازی میگذره...
یه ذهن مخدوش پیدا کردم و اونقدر بیرحم شدم نسبت به خودم که حتی وقت نمیذارم تا یه مقدار مرتب کنم! شده عینه بعضی هفته ها که حوصله خودتم نداری بعد فقط کتابارو میذاری رو تخت صبحها بعدشم شب که شد رو میز که بگیری بخوابی و کلا فقط اون چند وقت کاری که میکنی اینه که تو فیس بوک، توییتر،اینستاگرام و از این قبیل سایت ها گذرا میچرخی آخرشم اتاقت رو مادرت مرتب میکنه و دوباره یه نظمی به زندگی و اتاقت بر میگرده...
به قول یکی از دوستا :
" چقدر عالی میشود اگر بتوانم مودمم را برای یک هفته خاموش نگاه دارم و از اطرافیانم بخواهم که مرا تنها بگذارند تا اندکی کتابخانه ذهنم را سامان دهم تا کتاب های ادبیات کنار کتاب های ریاضی نباشد و کتاب های خودنمایی و حسادت را در حیاط همان کتابخانه آتش بزنم تا جای بیشتری برای کتاب های مفید باز شود. "
این چند وقته حس کردم دست نوشته هامم دارن بوی ریا میگیرن آخه خیلی چیزا روش تاثیر گذار شدن اما اونا دست نوشته ان و چیزایی هستن که از روی فکر و عقاید من فقط باید برای دل خودم باشن اما اونا هم...
واسه همین هم ترجیح دادم که یه بلاگ باز کنم و حرفام رو اونجا به اشتراک بزارم.
بعضی اوقات باید ساده حرف زد و کلمه های بزرگ رو بیخیالشون بشیم.
فکر کنم چند جا هم غلط املایی داشته باشم که به بزرگی خودتون ببخیشید.
شاید من زندگیم داره محصور میشه بینه روابط و خیلی کم واسه خودم و افکار خودم که ارزش بالایی دارن وقت میزارم و بیشتر این وقت هم توی شبکه های اجتماعی و از این قبیل سایت های مجازی میگذره...
یه ذهن مخدوش پیدا کردم و اونقدر بیرحم شدم نسبت به خودم که حتی وقت نمیذارم تا یه مقدار مرتب کنم! شده عینه بعضی هفته ها که حوصله خودتم نداری بعد فقط کتابارو میذاری رو تخت صبحها بعدشم شب که شد رو میز که بگیری بخوابی و کلا فقط اون چند وقت کاری که میکنی اینه که تو فیس بوک، توییتر،اینستاگرام و از این قبیل سایت ها گذرا میچرخی آخرشم اتاقت رو مادرت مرتب میکنه و دوباره یه نظمی به زندگی و اتاقت بر میگرده...
به قول یکی از دوستا :
" چقدر عالی میشود اگر بتوانم مودمم را برای یک هفته خاموش نگاه دارم و از اطرافیانم بخواهم که مرا تنها بگذارند تا اندکی کتابخانه ذهنم را سامان دهم تا کتاب های ادبیات کنار کتاب های ریاضی نباشد و کتاب های خودنمایی و حسادت را در حیاط همان کتابخانه آتش بزنم تا جای بیشتری برای کتاب های مفید باز شود. "
این چند وقته حس کردم دست نوشته هامم دارن بوی ریا میگیرن آخه خیلی چیزا روش تاثیر گذار شدن اما اونا دست نوشته ان و چیزایی هستن که از روی فکر و عقاید من فقط باید برای دل خودم باشن اما اونا هم...
واسه همین هم ترجیح دادم که یه بلاگ باز کنم و حرفام رو اونجا به اشتراک بزارم.
بعضی اوقات باید ساده حرف زد و کلمه های بزرگ رو بیخیالشون بشیم.
فکر کنم چند جا هم غلط املایی داشته باشم که به بزرگی خودتون ببخیشید.
تنها چیزی که الان ذهنم رو مشغول کرده بی نظمی بی دلیل فکریم شده...
ادبیات ذهنی مریض واقعا آدم رو از پا در میاره...
امیدوارم بتونم این رو حل کنم و نباید کار سختی باشه...
ادبیات ذهنی مریض واقعا آدم رو از پا در میاره...
امیدوارم بتونم این رو حل کنم و نباید کار سختی باشه...
