تلنگر
تلنگر ها اکیدا چیز هایی هستند که ما را به مواردی که فراموش کرده ایم هدایت میکنند.
اما واقعا کسی تا به حال به من تلنگر نزده بود که چرا فکر کردنم کم شده...
بعضی اوقات یک تلنگر کوچک و بی هوا جرقه ی عظیمی در فکر و روح آدم ها ایجاد میکند
به قول دوستمون که میله عرفان 4 بخش داره...
الان فکر کنم من تو مرحله ی 0م...
یه روزایی فکر کردنم دیگه جواب کارمو نمیده، اینروزا نمیدونم چم شده فقط عینه یه ربات دارم میشم و کار میکنم و جلو میرم و جلو میرم و جلو تر...
درسای عمومی خسته کننده شده و اختصاصی ها زجر آور و فقط جهت صرف وقت و کمی هم علایق بی فایده، واقعا نمیدونم الآن چی کار دارم میکنم.
آهـــــــــــــــــــــــای دیگرانی که این راه رو جلوی پای من گذاشتید واقعا اگه اون چیزی که من میخوام نباشه چی؟ شما جواب گوی زندگی من هستید؟
آهای کسایی که زیادی نظر میدید و به اصطلاح خیلی حرف میزنید،تا حالا آیا فکر کردید یه درصد باید هر کدوم از فکراتون رو پس فردا جواب بدید؟
آخه فکر کردید وقتی یه توانایی دارید در قبال اون مسولیت دارید؟
کـــــــــــــــــــاش یاد میگرفتیم ماها بقیه رو با حرفامون به هم نریزیم...
جو زندگانی بقیه رو متشنژ نکینم...
بابا ایاالناس زندگی هر کسی به اندازه خودش آبگوشتی هست، هر کسی به اندازه خودش جنازه شده... دیگه بدتر اذیتش نکید...
کاش یاد میگرفتیم...
